Veel mensen die een wandelcoach traject beginnen, zijn moe. Moe van de lange werkdagen, van werk dat niet aansluit bij hun talenten. Uitgeput van werkzaamheden die niet motiverend en soms heilloos zijn, en zo anders dan hun passies. Moe van collega’s, managers, klanten die tegenwerken.
Dat kost enorm veel energie en geeft stress. Hun wensen liggen ergens anders (als ze die al weten). En dat ze hun wensen niet waarmaken frustreert hen enorm. Ze willen hun situatie wel veranderen. Maar ze zijn te moe om er goed over na te denken (en echt te voelen). En besluiten te nemen.
Moe
Ik was ook moe. Ook van geweldig leuke werkzaamheden word je moe als je het maar heel veel doet. Daarbij had ik te veel verschillende projecten aan mijn hoofd en onder handen. Allemaal hartstikke leuk, inspirerend, uitdagend en boeiend.
Zo schreef ik een boek (het ligt nu bij de drukker), met daarbij een online-werkboek. Ik maak een onlineprogramma, ontwikkel een coachdewandelcoachprogramma, een nieuwe workshop, dacht na over een nieuwe training, vernieuw mijn website en breidde mijn team uit. En dat naast de wekelijkse artikelen en coachwandelingen, de intervisie, supervisie, trainingen, cursussen, congressen en symposia. En mijn privéleven. En hartstikke leuk allemaal.
Afijn, ik nam mijn eerste maatregelen. Ik besloot veel minder in de avonden te werken, en ging eerder naar bed. Dat hielp. En wat me geweldig goed doet is om naast mijn wandelwerk ook veel alleen te wandelen. Dan geniet ik van de natuur. Alleen maar dat. Dat is eigenlijk al een megatip.
Alleen weg
Twee maanden geleden ging ik na onze intervisiegroep nog even uit eten met een van mijn toffe wandelcoach collega’s Tineke. Leuk, we hadden veel te bespreken. Maar ik was wel moe. Tineke vertelde over een wandelvakantie die ze ooit alleen deed in Italië en hoe goed het haar deed.
Ik was gelijk enthousiast: dat wil ik ook! Nog diezelfde avond dacht ik aan Nanette Kant. Een collega wandelcoach in Portugal. Ik kende haar al en wilde haar bezoeken. Ik regelde alles met het thuisfront en een paar dagen later was de reis geboekt. Ik moest wel nog 6 weken wachten om een minder vol geplande week tegen te komen.
Op adem
Vorige week was het zo ver. Ik was een week in Monte Rosa, een sfeervol vakantiecentrum in Portugal met enkele huisjes gemaakt van een oude boerderij. Wat een geweldige plek om op adem te komen. Wat een heerlijke tijd.
Wat deed ik? Niet zo veel. Per moment bedacht ik wat ik wilde. Ik hoefde niets.
Ik genoot van de overheerlijke maaltijden, de afgelegen plek, de kant-en-klaar en heel duidelijk omschreven wandelingen, de mooie zeeën en prachtige kusten, het bloemrijke landschap, de gastvrijheid en vriendelijkheid van vrouw des huizes Sandra (foto) en Paulo, Teresa (foto) en Alessandro. Ik liet me masseren door Sofie. Wat een ontspanning!
Sandra, Paulo en Teresa
Ik wandelde op de kliffen van Monte Clerigo en liep van Punta da Pieda naar Porto de Mos en van Luz naar Burgau en terug, van Figueira naar Ingrina naar Zavial en weer rond. Ik bezocht Lagos en Aljezur (met kasteel). Ik ademde de geur van eucalyptusbomen in de zon. Ik las en ik schreef.
Zee bij Punta da Pieda, Porto de Mos, Zavial en zee van bloemen
Lagos, Kasteel in Aljezur en mijn huisje
Rust is noodzaak
En ik ontmoette mijn wandelcollega Nanette Kant. We wandelden en lunchten samen. Zij is 10 jaar en ik 8 jaar wandelende coach. We hadden dromen. Ze zijn bereikt. Wat nu? We herkenden veel. Natuurlijk kreeg ik nieuwe (betere) ideeën voor mijn bureau, maar vooral voor mijn vrije tijd! Het was heerlijk om te sparren, bij te praten, en te bespreken waar we nu staan en wat onze plannen zijn.
Nanette en Hilde
En het werd eenvoudig om besluiten te nemen. Waar ik al zo vaak over had gedacht en waar ik maar over twijfelde werd heel eenvoudig. Ik realiseerde me weer eens dat vanuit drukte in ‘t hoofd (hoe leuk ook), vermoeidheid, de waan van de dag, je niet kunt beslissen wat je echt wilt. Ruimte in ’t hoofd is noodzaak om belangrijke besluiten te nemen.
Het komt vaak voor
Op dit moment coach ik een flink aantal mensen die tot hun nek in vervelende en niet vooruitkomende werkzaamheden zitten. Die tegen de werkdag op zien, en al uitgeput zijn voordat ze er aan beginnen. Hun werk heeft geen perspectief en het nemen van belangrijke besluiten is aan de orde. Ze worstelen er mee. Daarom mijn tips.
Tips:
Wandel dagelijks.
Beperk je werk.
Doe wat je plezier geeft in je vrije tijd.
De megatip: neem zuivere tijd voor jezelf.
Ga naar een prachtige locatie waar je op adem komt. Boek een vakantie voor jezelf. Ben in de natuur en zorg dat je daar niets hoeft te regelen.
Ga bijvoorbeeld naar Monte Rosa www.monterosaportugal.com.
Wandel met wandelcoach Nanette Kant in Portugal: www.innersteps.com.
Wacht niet langer. Nu ben jij aan de beurt. Doe het nu. Zoek je rust. Word concreet. Waai uit. Loop. Eet. Geniet. Lees. Schrijf. Zou het te regelen zijn?
Wat zijn jouw tips?
Wat zijn jouw tips om echt tot rust te komen?
Wat zijn jouw bestemmingen waar je helemaal op adem komt/kwam?
Vertel het ons op mijn weblog.
Hartelijke groet,
Wandelcoach Hilde Backus
©2012 Hilde Backus
—–
Loop je over van je werk en kom je niet tot rust? Wil je besluiten nemen maar het lukt maar niet? Wil je nu echt komen en op weg gaan naar een toekomst met meer plezier en vervulling? Dan is het wandelcoach programma ‘Ontdek je talent en wie je bent’ iets voor je. Hierin maak je wandelen in de natuur een geïntegreerd onderdeel in je leven.
In onze heldere, persoonlijke, frisse en authentieke aanpak kijken we in 4 wandelingen waar je nu staat, wat je graag wilt en wat dat betekent voor de stappen die je wilt maken. Je krijg helderheid, hoop en energie. Je ontdekt welke besluiten je wilt nemen. En je gaat ze nemen. Op weg naar een leven en carrière zodat je met meer gemak, ontspanning en plezier je talenten inzet en verder ontwikkelt. Kijk op ‘Ontdek je talent en wie je bent’ bij een van onze leuke en deskundige wandelcoaches.
Hoi Hilde,
Vorig jaar heb ik vier dagen een stilte training gedaan bij stichting Jan 17 en Thomas van Kleef.
Heerlijk op mijzelf aangewezen en een prachtige plek om te wandelen.
http://www.jan17.nl/content/index.html
Mooi artikel heb je weer geschreven. Als ademhalings coach heb ik dan ook zeer de neiging om tegen al die mensen die te druk en moe zijn, adem goed in en uit. Je lichaam goed van zuurstof voorzien maakt dat je geest ( denken) veel meer aan kan.
Vriendelijke groet van Heleen Oude Weernink
Hallo Heleen,
Dank voor je reactie en tip!
En ja, met aandacht ademen is een goede manier. En dat vooral in de natuur! 😉
Hilde
Hallo Hilde,
Ik lees altijd met veel plezier en interesse je artikelen. Dank je wel daarvoor. Ook ik geniet wekelijks van een wandeling maar dan door de duinen.
Toch is dat niet voldoende. Met continu opdrachten, veel ontwikkelingen in mijn eigen bedrijf waarbij ik een ommezwaai wil maken en zoveel nieuwe ideeën in mijn hoofd, weet ik soms niet meer waar ik moet beginnen. Al is het nog zo inspirerend en nog zo leuk. Dat betekent af en toe bewust een break nemen en vooral geen nieuwe dingen in mijn hoofd proppen!
Zelf geniet ik van vakanties waarbij ik los ben van mijn dagelijks leven. Liefst ook van het digitale leven. Vorig jaar heb ik een yogavakantie in de bergen in Italië gedaan, echt een aanrader http://www.lacontessa.eu
Dit jaar mag ik mee met een zeilreis waarbij we de oceaan gaan oversteken (van de Caribbean naar de Azoren/Portugal). De zee is ook natuur en geeft mij een gevoel van vrijheid. Het strand vind ik dan ook een heerlijke plek. Ben benieuwd wat deze ervaring met mij gaat doen. Heb in ieder geval geen telefoon en internet bereik op de oceaan 🙂
hartelijke groet,
Petra
Hallo Petra,
Heel goed om te horen dat mijn artikelen je aanspreken. En dat je lekker wandelt in de duinen.
Dank voor je Italie-yogatip. En wat een fantastisch avontuur ga je aan deze zomer! Van de Carribean naar de Azoren! Ik geloof dat je dan geen tijd hebt om na te denken over wat je nog allemaal moet. Hoeveel dagen zeil je dan?
Veel plezier en geniet!
Hilde
Even weg zijn is natuurlijk heerlijk, maar wat nu gelijk al werkt om tot rust te komen: telefoon uit! Of op zijn minst buiten handbereik.
Want wat ik zie, en soms zelf ook doe, is dat mensen op elk stil moment naar die smartphone grijpen om iets – wat dan ook – te dóen.
En dat terwijl goede ideeën baat hebben bij je zo nu en dan gewoon een beetje vervelen. 😉
Jaren terug zat ik tegen overspannen zijn aan, was erg prikkelbaar en begon om niets in tranen uit te barsten. Mijn oude huisarts had er het recept voor. Het herstel gaat in 3 stappen, vertelde hij me.
De eerste stap is de ‘puddingfase’. Je mag helemaal als een pudding in elkar zakken, en niets hoeft. Als vriendinnen je uitnodigen om lekker druk in de stad te winkelen, dan zeg je dat het niet mag van de doctor. En als een vriend je mee wil nemen naar de sauna, dan is dat precies wat de doctor heeft voorgeschreven. En vooral: niets hoeft!
In de tweede fase wordt lichamelijke beweging belangrijk, zoals wandelen, zwemmen, fietsen. Allemaal activiteiten die van die lekkere endorfines vrij maken in je lichaam. Dat helpt om je beter te voelen. Je mag voorzichtig beginnen na te denken over wat de oorzaak was van de (bijna-)burn-out.
En als je daar uit bent, ga je in de derde fase voorzichtig weer aan de slag. Toch het is belangrijk om je van jezelf bewust te blijven. Nu denk je er ook over na, hoe je kunt voorkomen dat het weer mis gaat.
Ik was na 6 weken hersteld. Twee jaar geleden dreigde weer overbelasting bij mijn partner en mij, toen zijn we een paar maanden ca. 25% minder gaan werken. Dat heeft geholpen, we hoeften ons bedrijf niet te sluiten. Beide keren ben ik gewoon thuis hersteld.
Beste Hilde,
Erg leuk en inspirerend! Ik geloof in wat je schrijft, in wandelen in de natuur als meest heilzame remedie tegen stress, te vol hoofd en haar lichamelijke gevolgen. Ik woon in de randstad op steenworp afstand van Amsterdam. Helaas betekent wandelen hier: vlieftuiglawaai, verkeer, bebouwing, (horizon)vervuiling. Als ik echt vrij wil zijn moet ik de randstad uit of naar zee. Dagelijks wandelen, ik doe het te weinig. Maar al stap ik bij mij de straat uit, ervaar ik al het genot van wandelen, ondanks de hierboven genoemde nadelen.
Enige tijd geleden ben ik in aanraking gekomen met Biodanza. Dat is het helemaal voor mij. Het is bewegen, vrije dansexpressie op verschillende soorten muziek en onder begeleiding van een erkende Biodanzadocent. Rolando Torro is de grondlegger en heeft zijn leven gewijd aan het ontwikkelen van Biodanza. Lopen is de belangrijkste basisbeweging en liefde voor de natuur een belangrijke basis. Het geeft me rust, vitaliteit en zelfvertrouwen. Ik kan het iedereen aanraden.
Hall