Psycholoog switcht naar commercieel bedrijf en is weer energiek! Welke organisatie past bij jou?

Heb je je ooit wel eens afgevraagd hoe belangrijk je werkomgeving eigenlijk is? Hoe frustrerend het kan zijn om op de verkeerde plek te zitten, en je zelfvertrouwen en energie langzaamaan te zien verdwijnen? Veel mensen blijven te lang hangen in een baan die niet goed voor ze is. Er zijn allerlei redenen – de zekerheid van een vast inkomen, angst om de vertrouwde omgeving te verlaten – die ervoor zorgen dat ze de sprong naar nieuw werk nauwelijks durven te maken. Marlies (35, foto) is zo iemand.

Conflict

Als Marlies  het wandelcoach programma start, werkt ze bijna tien jaar als selectiepsycholoog bij de politie*. Aan haar de taak om kandidaten te spreken, een assessment te laten doen, en op basis daarvan een rapport te maken waarin ze moet inschatten of de sollicitant een goede agent zou zijn. Ze is er goed in maar vindt het naar om beslissingen te nemen over de toekomst van deze, voor het assessment, gespannen mensen. Best zwaar vindt ze het dat ze moet beoordelen of de aankomende agenten vertrouwd zullen worden met een wapen.

Maar wat haar vooral tegenstaat is de werkcultuur, de sfeer. De politie is natuurlijk een hiërarchische organisatie en Marlies krijgt van haar nieuwe leidinggevende weinig vrijheid. Zij controleert haar continu, jaagt haar op, en lijkt haar niet te vertrouwen. Laatst liep de frustratie zo hoog op dat de bom barstte, ze kregen knallende ruzie. Dat betekent dat er écht iets aan de hand is.

*Eerder schreef ik het wandelcoach artikel ‘Gered door een burnout’, over een Marlies die toevallig ook assessmentpsycholoog was. Zij wordt leerkracht op een basisschool. Dit is dus een andere Marlies.

Verdwenen zelfvertrouwen

Vanwege het conflict mag Marlies een coach zoeken en ze komt bij mij. ‘Ik weet niet wat ik moet’, zegt ze in de eerste wandeling. ‘Ik houd het echt niet meer vol, maar wat moet ik dan? Waar vind ik een baan voor 3 dagen met een goed salaris? Ander werk vinden wordt heel moeilijk, zegt ze, want ‘mijn cv stelt toch niets voor’. En ja, dat vak van selectiepsycholoog, dat daar kan ik verder niets mee! Trouwens die studie psychologie was echt niet moeilijk. Dat kan toch iedereen?

Zoals vaker gebeurt bij mensen die op de verkeerde plek zitten, neemt de langdurige mismatch veel energie en zelfvertrouwen weg. Marlies heeft een negatief zelfbeeld.

Samen met de ontluikende voorjaarsnatuur (foto’s) breng ik Marlies in een milde en vrije stemming en ik vraag haar haar wonderdag te omschrijven, waarin haar problemen er helemaal niet meer zijn. Ze snuift de geur van de bloeiende jasmijn (foto) op en meteen zie ik een sprankelende vrouw voor me. ‘Op zo’n dag hoef ik niets!’, zegt ze vrolijk. ‘Ik sta op, dans met mijn man (ik heb een heel leuke man!), heb plezier met mijn kinderen en niemand wil iets van me’.

zwanenfamilie, kikker, libelle, geurige jasmijn

Dynamische omgeving met grapjes

Qua werk kan ze er inhoudelijk niet zo goed de vinger op leggen, maar het is hoe dan ook iets met veel nieuwe mensen, aan wie ze dingen uitlegt, en die ze snel op hun gemak weet te stellen. Onderling maken ze grapjes. Het is een dynamische omgeving, met veel ruimte voor initiatieven. Er wordt feedback over en weer gegeven, en mensen inspireren elkaar.

Het contrast met de omgeving waar ze nu in zit, kan niet groter zijn.

Maar haar sprankeling verdwijnt weer. ‘Hoe moet het allemaal? Ik kan niet veel en er zijn zoveel sollicitanten op vacatures, hoe kom ik daar tussen met mijn saaie cv? Misschien wil ik wel helemaal niet werken,’ verzucht ze, ‘maar word ik gewoon fulltime moeder van mijn twee kleine kinderen’.

Talenten in beeld

Dat pad slaan we nog even niet in. Voor mij is het niet moeilijk om te zien dat het talent en de energie van haar af spat en dat zij een uitstekend cv heeft. Marlies is zich daar totaal niet van bewust. Uit de talententest blijkt dat ze een bijzonder innemend is en mensen voor haar weet te winnen. Ze brengt leven in de brouwerij en kan heel enthousiast vertellen en overtuigend uitleggen over zaken waar ze écht in gelooft. Bovendien is ze erg actiegericht, en weet ze met vrij weinig inspanning snel resultaat te halen. Marlies denkt aan een functie als trainer. Het sluit ook aan bij haar wonderdag.

Marlies begint al te ‘maren’ (‘iedereen wil trainer worden’), dus we spreken af dat ze contact zoekt met een docent aan de Hogeschool van Amsterdam, en ik breng haar in contact met een trainer. Het contact legt ze maar ze wil de ontmoetingen voor zich uit schuiven. ‘Volgens mij ben ik gewoon lui’, lacht ze later, een beetje beschaamd.

Bang voor nieuwe stappen?

Lui? Uit de Talentenscan, ingevuld door bekenden van Marlies, blijkt dat ze het tegendeel van lui is. Ze is juist heel ondernemend, en behaalt snel resultaten. Marlies is, zoals ik vaker tegenkom in dit soort situaties, bang om aan iets nieuws te beginnen. Begrijpelijk. Haar denken wordt er ook niet creatiever op. Ze denkt in eenzijdige uitvluchten: óf ik word fulltime moeder, óf ik moet selectiepsycholoog blijven bij de politie. Dat is dan geen leuk werk, maar in ieder geval iets wat ze goed beheerst.

Kleine stapjes maken!

Ik geef haar een mild en klein duwtje. Marlies doet het. Ze besluit te solliciteren op een functie waarvan ze bij voorbaat al denkt dat ze die nooit zal krijgen. Het gaat om een baan als trainer bij FNV Formaat, werk dat haar wel heel leuk lijkt. En ook kan ze een middag meelopen op de Hogeschool van Amsterdam, en mag ze een gastcollege geven over integriteit bij de politie.

En dan gebeurt het

Op de bijeenkomst die de FNV organiseert om informatie te geven over de functie, raakt ze aan de praat met de salesmanager. Ze is helemaal zichzelf, maakt grapjes en heeft leuk contact met de man. Er hangt immers toch niets van af. Die baan krijgt ze toch niet.

Maar enkele dagen later belt een P&O mevrouw haar. De salesmanager laat in haar dossier noteren dat ze ‘een toppertje’ is, zegt de mevrouw, die belt om haar uit te nodigen voor een volgend gesprek! Marlies is superblij.

Ook op de Hogeschool gaat het heel goed. Ze willen graag verder met haar praten. ‘Het gaat de goede kant op met mijn zelfvertrouwen’, vertelt ze met een knipoog. ‘Nu de baan nog’, zegt ze een beetje cynisch.

Nog een vacature

Uit de Talentenscan valt op dat haar omgeving haar heel slim en scherp vinden – iets wat ze tot dan toe helemaal niet zo van zichzelf vond. Ze vinden ook, net als Marlies dat ze in een positieve omgeving moet zitten, die vrijheid biedt, en afwisseling. ‘Marlies is volgens mij ook een uitstekende verkoper, eentje met veel enthousiasme en energie’, noemen verschillende mensen. ‘Iets verkopen, daar denk ik ook wel eens aan’, zegt Marlies. Zou een beroep als account manager iets zijn? Marlies krijgt de smaak te pakken.

Toevallig komt er een vacature voorbij bij uitgeverij Boom, waar ze een account manager zoeken – met een achtergrond in de psychologie. Marlies begint zich steviger te voelen in haar professionaliteit als psycholoog, maar is heel verbaasd als ze op gesprek mag komen. En weer is er die klik: een leuk gesprek, een interessante, gedreven gesprekspartner, en vooral: een baan die Marlies ideaal lijkt. Drie dagen per week, het verkopen van protocollen aan zorginstellingen. Veel vrijheid en een dynamische en inspirerende omgeving.

Alom gewild

Intussen wil de FNV haar hebben, ze mag een assessment doen. En ze mag ook verder praten bij de Hogeschool van Amsterdam. Marlies leeft helemaal op. Ze begint er zelf in te geloven. ‘Misschien moet ik gewoon de rest van mijn leven blijven solliciteren, het is zo goed voor m’n ego!’, grapt ze. Ze is gestopt met piekeren, en heeft de liefde voor haar vak teruggevonden. Van die onzekere, uitgebluste Marlies is weinig meer te zien. Hier stáát weer iemand. ‘En dat komt allemaal door de natuur, gilt ze, en ze knuffelt gelijk een boom’. (foto’s).

Marlies knuffelt een boom… en is blij

Nieuwe baan

Een week later heeft Marlies de baan bij uitgeverij Boom binnen. Hoewel er even flink wat salarisonderhandelingen moeten plaatsvinden – Marlies zou er behoorlijk op achteruit gaan, maar uiteindelijk komt het goed (Marlies krijgt het voor elkaar!) – zijn beide partijen heel gelukkig met de match. Ze heeft ongelooflijk veel zin in haar afwisselende baan met veel vrijheid in een leuke en inspirerende omgeving, de uitgeverij heeft een enthousiaste account manager met een degelijke psychologische achtergrond. Ze begint op 2 september en gaat een heerlijke zomer tegemoet.

Hoe maak je stappen uit je energievretende omgeving?

Een verkeerde omgeving kan funest zijn voor je zelfvertrouwen en je werkplezier. Tegelijkertijd zegt het ook iets over jou als je lang blijft hangen in een baan waarvan je weet dat die niet goed voor je is. De sprong in het onbekende is té spannend. Maar wie hem durft te maken, leert er altijd van. Deze tips helpen je om stappen te maken.

• Vraag je eens serieus af of je wel past bij de organisatie – en vice versa. Voel je je op je gemak? Vind je aansluiting bij je collega’s? Past het doel van de organisatie of functie bij jou?

• Als het niet zo is denk dan niet gelijk dat jij moet veranderen. Bedenk eens hoe je werkplek en organisatie er uit zou zien als je er graag zou werken. Wat moet er dan nog bij of af?

• Je hoeft niet altijd gelijk weg, zoals Marlies wilde. Je kunt er soms ook iets aan doen. Als je iets wilt doen op je werk, doe het! Zo kun je bijvoorbeeld gewoon zelf meer vrijheid nemen. Vaak valt het niet eens op dat je niet meer naar een bepaalde vergadering gaat. Vraag niet steeds of het mag, maar leg achteraf uit waarom je het zo doet.

• Let op dat je wanneer je van baan verandert, van tevoren kritisch bekijkt of de organisatie wel bij je past. Zorg ervoor dat je weet wie je nieuwe collega’s zijn en vraag naar de gewoontes op de werkvloer. Wordt er samen geluncht, of eet iedereen een broodje achter zijn computer? Staat de term ‘flexibiliteit’ in de vacaturetekst niet stiekem voor ‘erbij werken tot je neervalt?’.

• Leer jezelf waarderen, en wees niet bang jezelf gewoon de wereld in te gooien. Dat hoeft niet in grote stappen, het kan in kleine stappen. Maar maak wel stappen! Een oriënterend gesprek of een sollicitatie wil nog niet zeggen dat je al weg moet. Maar je komt wel in beweging.

Ik wens je veel succes en je reactie is zeer welkom.

Hartelijke groet,

Wandelcoach Hilde Backus

—-

Hoe is het met jou? Voel jij wellicht geen match met je functie of organisatie? Verdwijnt je energie en je zelfvertrouwen? Wil je ontdekken wat je kunt doen om een match te maken, of ontdekken welke organisatie en functie beter past? Dan is het beproefde individuele coachprogramma van 4 heerlijke wandelingen in de prachtige landgoederen Amelisweerd en Rhijnauwen iets voor je. Je ontdekt je authentieke wensen en drijfveren en ontdekt welke functie en organisatie past en wat je kunt doen om deze match te realiseren zodat je je energie en zelfvertrouwen hervindt. Kijk bij Ontdek je talent en wie je bent!