Anouk (32) rondt haar studie biologie af in 2005. Tijdelijk kan ze aan de slag op haar stageplek als educatief medewerker. Maar daarna is het lastig een baan te vinden in haar vakgebied. Functies op haar niveau vragen ervaring. Of ze komt uit op vrijwilligerswerk.
Ze bedenkt dat ze iets anders moet doen en gaat naar de PABO. Na drie maanden PABO is Anouk kapot. Doodmoe van de drukte en de kinderen. Ze heeft depressieve gevoelens.
Gevoelig
Ze gaat naar een psycholoog en ze komt weer bij. In die tijd loopt ze het hele Pieterpad (490 km!). Dat doet haar enorm goed.
Werkloos
Ze begint voorzichtig met een baan als administratief medewerker. Niet erg spannend maar het geeft haar structuur en inkomen. Na 3 contracten krijgt ze geen verlenging. Anouk is opnieuw zonder werk. De dagen rijgen zich aan een. Ze voelt dat ze afglijdt.
Gevoel en ratio
Ze komt bij mij. Ze wil weer werken en vooral met plezier. Maar wat en hoe? Ze wil zich beter voelen. We ontdekken al snel dat haar keuze om destijds de PABO te doen een rationele keuze was. Als ze naar zichzelf had geluisterd, haar introversie had erkend, had ze dat nooit gedaan.
Nu wil ze meer aandacht geven aan haar gevoel en intuïtie. ‘Welke richting is goed voor mij, wat past bij mij?’ vraagt Anouk zich af.
Voor veel gevoelige mensen is het juist lastig om naar je gevoel te luisteren. Gevoelens kunnen overweldigend zijn. Ratio neemt het over. Dat is goed en gezond, behalve als je je gevoelens totaal negeert. En dat deed Anouk.
Omdat Anouk ondertussen thuiszit, hebben zoals bij veel mensen, negatieve gedachten en gevoelens alle ruimte. Ritme en structuur kunnen een begin zijn.
Natuur en ruimte geven energie
Tijdens onze wandeling merk ik meteen dat de natuur een positieve invloed op haar heeft. Ze voelt zich vrij. Ze spreekt haar wensen uit. ‘Natuur en ruimte om me heen geven me een lichter gevoel. Ik krijg er energie van. Weet je,’ zegt ze een beetje beschaamd, ‘ik krijg enorm veel zin om een rondje te rennen.’
Ganzen – Geitjes
Ze slurpt de natuur tot in detail op. Vogels, geluiden, konijntjes, vissen… Ik ben duidelijk met een bioloog op pad! Ze laat haar gevoel de vrije loop en zegt dat ze deze natuurervaringen het liefst wil delen. Met wie? Met Thomas, haar vriend. Ze deelt de energie en levensvreugde die de natuur haar geeft met hem. Ze praat over bessen plukken, samen koken, samen genieten. De natuur: water en wind. Ze wordt er energiek en blij van. En dat is haar aan te zien.
Link naar werk
Nu ze zo straalt en zichtbaar dichtbij haar gevoel is, vraag ik haar deze lijn door te trekken naar werk. En daar heeft ze zin in. Ze ziet zichzelf werken met een klein team om zich heen. Maar wel afgewisseld met alleen werken. Ze heeft het over veldwerk, vogels bestuderen, data verzamelen en analyseren, een artikel erover schrijven en publiceren.
‘Mmhh, dat klinkt als een onderzoeker’, klopt dat?
‘Ja, maar kan ik dat wel?’ roept ze.
‘Laat het eens bezinken’.
We zijn aan het eind van de wandeling
In de periode hierna solliciteert ze veel. Ze fantaseert ook verder aan de hand van de wandeloefeningen. Ze doet een Talententest en -scan.
Talentenscan is duidelijk
De uitslag van het Talentenonderzoek is helder. Anouk is zeer analytisch, gestructureerd, geordend, precies en doet gedetailleerd werk met toewijding. Een denker (geen wonder dat ze totaal afknapte op de PABO). Ze lost graag en goed problemen op die iets met natuur en landbouw hebben te maken. Anouk heeft een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Betrouwbaar, hulpvaardig en zelfmotiverend.
Het klinkt opnieuw als een onderzoeker, constateren we.
‘Ik ga op zoek’, zegt de vastbesloten.
Op zoek naar de droombaan
In de tussentijd vindt ze een tijdelijke baan voor 2 maanden via een uitzendbureau als administratief medewerker. Ze lost problemen op bij systemen. Ze is blij dat ze weer aan de slag is. Het is niet zo boeiend maar het biedt rust en inkomen.
En ze kijkt verder. Ze vindt een vacature voor Junior onderzoeker bij een onderzoeksbureau voor duurzame landbouw, voeding en gezondheid. Een heel aantrekkelijke organisatie. Ze vertelt dat ze iemand kent die er werkt, Joost.
‘Een gesprekje mee voeren?’, opper ik ‘om wat vragen te stellen over de vacature en de instelling’?
‘Moeilijk, ik durf niet op hem af te stappen’. Ze rilt bij de gedachte.
Piet, de fruitman van Rhijnauwen
Ton Lathouwers, zenleraar
Het weekend voor de wandeling met Anouk ontmoet ik goede vriend Ton Lathouwers, gewaardeerd zenleraar. Een ontmoeting met hem is altijd inspirerend.
Zijn opmerking als zelfoverdenking ‘Ik ben geaccepteerd precies zoals ik ben’ vertel ik aan Anouk.
Het brengt een gevoel van herkenning teweeg. Het doet haar denken aan de helper die ze leerde bij de psycholoog. Wat zou haar helper haar adviseren? Vanuit een meer ontspannen houding besluit ze eerst een mail te sturen, dan te bellen.
Joost reageert enthousiast. De sollicitatie die volgt levert niets op maar haar cv wordt wel doorgestuurd naar Leiden voor een andere vacature. Daar is ze blij verrast over. ‘Dan is mijn cv toch zo slecht nog niet (en ik ook niet)’.
Anderen zien in Anouk ook een onderzoeker. Maar ze twijfelen er ook bij: gaat ze dat redden? Kan ze de spanning en druk aan van de tenure track? En ze deed, behalve in haar stages geen werk op dat niveau. De stap naar de functie van junior onderzoeker is op dit moment te groot.
Tussenstap
Een tussenstap is nodig. Bijvoorbeeld in een vergelijkbare functie als haar huidige maar dan bij een bedrijf waar ze graag als onderzoeker wil werken. Op die manier kan ze zichzelf ‘opwerken’. Van haar lijst van boeiende onderzoeksbureaus ken ik iemand bij Alterra Wageningen Universiteit. Deze vrouw kan haar voorstellen aan twee hoofden van afdelingen om eens te orienteren. Anouk schrikt zich rot van deze kans. Maar ze grijpt hem wel met behulp van de helper.
Er volgen twee gesprekken. ‘Wil je als AIO werken’, zegt het hoofd Climate Change and Water Management, ‘dan moet je een subgebied definiëren waarin je je verder gaat ontwikkelen. En eerst een co-publicatie schrijven. Dat klinkt als een kans, maar het is een stap te ver. Ze ziet wel dat ze meer mogelijkheden heeft dan ze dacht.
Thuiskomen in baan
Terwijl ze de gesprekken voert bij Alterra is haar uitzendbaan al een paar weken eerder omgezet naar een jaarcontract én een andere functie: ze werkt nu als data analist!
Dat analyseren van gegevens lijkt al een beetje op haar gewenste onderzoeksbaan. En daarbij, ze heeft het enorm naar haar zin. Ze werkt met gelijkgestemde collega’s die ook willen dat bijvoorbeeld de radio uit is om je te concentreren. Ze voelt zich vrij om zichzelf te zijn. Het voelt als thuiskomen.
Winterjasmijn – Elfenbankjes
Ondertussen vervult ze haar natuurbehoefte met een cursus bij de vogelbescherming. Even later haalt ze haar certificaat en mag ze vrijwilligerswerk doen als tuinvogelconsulent.
Werk en vrije tijd vullen elkaar aan tot compleet geheel
Ongemerkt is Anouk terechtgekomen waar ze wil. Ze haalt niet alle gelukselementen uit haar werk maar vervult haar behoeftes ook in haar vrije tijd. Ze heeft de ambitie om als junior onderzoeker te werken niet uit haar hoofd gezet. Ze houdt websites van het instituten nauwlettend in de gaten.
Haar leven staat op de rails. Anouk maakte haar overdachte keuzes en vergeet haar gevoel niet.
Laatste nieuws!
Gisteren mailde ik met Anouk voor de toestemming voor dit artikel. Ze mailde snel terug dat een oud collega haar vraagt voor een nieuwe baan! Ze zal analyses op het gebied van energiemanagement doen. Het lijkt op haar huidige werk maar met meer verantwoordelijkheid en inhoudelijk aantrekkelijker.
Zo kan ze een bijdrage leveren aan een duurzame toekomst. Het moet nu goedgekeurd worden door de directeur, maar Anouk verwacht binnenkort bericht zodat ze op gesprek kan. Hartstikke tof!
Tips:
- Doe het ook eens: Loop een van de lange afstands wandelingen (LAW) in Nederland of het buitenland. Of misschien neem je eindelijk eens (onbetaald) verlof om een bedevaartroute te lopen. Er zijn zelfs bedevaartscoaches die enkele weken met je meelopen.
- Als je lang thuis zit word je ongelukkig. Onzekerheid neemt het over en stappen richting werk worden alleen maar groter. Doe dan activiteiten buiten de deur. Vind werk ook als is het niet je droombaan maar een tussenstap.
- Of: doe vrijwilligerswerk, loop een dag per week stage bij je gewenste bedrijf, volg een opleiding/cursus/training, vorm een vaste netwerkgroep enz. Zorg dat je buiten de deur verwacht wordt zodat je je bed uit gaat.
- Wandel. Breng er structuur in aan. Bijvoorbeeld 3 ochtenden per week.
- Zorg ook voor echte vrije tijd. Op die momenten hoef je niet bezig te zijn met je toekomst maar kun je gewoon genieten.
- Lees Meer dan een mens kan doen, van Ton Lathouwers met een aantal van zijn toespraken. Je kunt de toespraken van Ton Lathouwers ook beluisteren via Toespraken beluisteren.
Ik wens je veel succes en laat je niet afleiden door crisis berichten, maar vind je kansen.
Ik zie uit naar je reactie op dit artikel op ons weblog.
Mooi verhaal, herkenbaar ook, en mooi geholpen Hilde! Wederom bevestiging dat als je de eerste schreden zet op jouw spoor dat dan de rest vanzelf gaat volgen. #RijkZakendoen noem ik dat;)
Hallo Desiree,
Dank voor je reactie! Stap voor stap lukt het inderdaad!
Hilde
Mooi, die Anouk komt er wel!
Dank Dorien voor je reactie.
Anouk kreeg al 2 aantrekkelijke nieuwe vacatures op haar af gestuurd van lezers. Leuk he.