Doodmoe en dóórgaan. Ken je dat?

Anne (45) studeerde Spaans maar rolde na haar studie de IT in. Ze werkt alweer 4 jaar als manager functioneel beheer bij een grote organisatie. Leuk werk. Totdat een reorganisatie wordt aangekondigd. Vlak voordat ze op vakantie gaat, krijgt Anne een andere baan aangeboden binnen de organisatie. Maar die baan wil ze niet. Ze wil bedenktijd. Als ze terugkomt is haar functie, tot haar ontsteltenis, door een externe manager overgenomen.

Verbijsterd is ze. En woest. Haar functioneringsgesprek was goed, ze kreeg zelfs salarisverhoging. Het minpunt dat haar manager aangaf, was dat ze erg scherp is in haar communicatie.

Druk

‘Dat herken ik wel. Ik ben recht voor zijn raap en kan last hebben van mensen boven mij. En zij van mij. Maar ik ben een harde werker, altijd bezig met het resultaat. Ik heb geen zin in praten over de communicatie. Vermoeiend!’

Anne praat druk en heeft een hoge ademhaling. Ze is vol de strijd aan gegaan op haar werk. En nu zit ze middenin het proces van de afronding van haar baan. Met een mediator proberen ze conflicten op te lossen. Het zelfvertrouwen van Anne heeft een flinke knauw gekregen. Ze wil weg en aan haar toekomst denken. Wat zal ze gaan doen? Daarvoor komt ze bij mij en wil ze wandelen.

Webshop en kookboek

Anne is beslist. ‘Ik ben alleen, ik wil een man. Een man om mee wakker te worden.’ Ze lacht even en gaat dan verder. ‘Ik weet wel wat ik wil: twee bedrijven. Ik wil een webwinkel met bijzonder keramiek.’

Ze heeft nog een passie: koken. ‘Ik kom er veel te weinig aan toe want ik heb er de rust niet voor maar ik vind het héérlijk. Ik heb een geweldig idee voor een kookboek. Het zit al in mijn hoofd.’

Dat gaat snel, denk ik. Anne wil het nu. Het geeft haar energie zegt ze. We bekijken wat er nodig is om de plannen te realiseren. Wat zijn de eerste stappen? Anne kent iemand bij een grote winkelketen, een mooi afzetgebied voor de keramiek. Ze kent een uitgever met wie ze een afspraak kan maken voor het kookboek. En ze kent iemand die haar kan helpen een goed financieel plan te maken. Ze heeft ook net een man ontmoet op een feestje. Dat houdt haar bezig: moet ze hem bellen, sms’en of wachten op zijn initiatief?

Veel plannen, doodmoe en de natuur

Als ik Anne weer zie, vervliegt mijn Basiswandeling in een tel en praat ze honderduit. De afronding van haar werk is nog maar net achter de rug maar ze wil haar nieuwe plannen doorzetten. Van de mensen die ze zou benaderen, heeft ze er één gesproken. Ze klinkt paniekerig.

‘Hoe is het eigenlijk met jou, Anne?’ vraag ik.

‘Ik ben ongelóóflijk moe’, zegt ze, ‘zó moe!’

We verleggen de aandacht en nemen de tijd om ons op de natuur te richten. Ik houd haar wat meer bij de les. Wat ziet ze? Wat nog meer? Ruimte, weidsheid, water, stroming. Ze zucht eens diep en ontspant. ‘Jeetje, wat moet ik toch altijd veel van mezelf. Kan het nu niet eens rustiger?’

Moe èn hyper

Ik zag ondertussen de resultaten van het Talentenonderzoek. Anne is actiegericht, wil prestaties leveren en is taakgericht. Ze houdt zich graag bezig met inhoudelijke zaken. Ze heeft een zakelijk aanpak. Maar ze barst ook van de ideeën, is een creatieve denker. Ze is breed gericht, onderzoekend en erg leergierig. Een prachtige combinatie waar ze nu even weinig mee kan.

Want wat ik vooral zie: Anne kampt met vermoeidheid en is tegelijkertijd hyper. En dat zie ik vaker bij mensen die op weg zijn naar een burnout (of er al in zitten): ze zijn kapot maar ze lijken niet in staat te stoppen met energievretende activiteiten. Ze moeten dóór. Het zijn doorgaans hardwerkende, energieke mensen die niet moeilijk (willen) doen. En elk moment dat ze een restje energie voelen zullen ze oppakken om stevig door te gaan.

Pas op de plaats

Ik vraag Anne of ik een oefening mag doen. We gaan met nog iets meer aandacht de natuur in en ik begeleid een lichaamsgerichte oefening. Anne ontspant. Dan vraag ik haar voorzichtig: ‘Hoe zou het zijn als je een pas op de plaats zou maken? Als je de boel even kan laten rusten?’

Als je niets zou  hoeven?

‘Poeh,’ zegt Anne. Ik zie dat ze zich er een voorstelling van probeert te maken. ‘Ik vind ik het best fijn dat ik nu even niet hoef te werken. Maar met alle plannen die ik heb, voelt het eigenlijk toch als werken.’ Ze staat stil, kijkt naar de lucht en trekt een blaadje van een boom.

‘Als je niets zou hoeven?’ zeg ik.

‘Als dat zou kunnen, dan zou ik lekker naar huis gaan en opruimen. Een taart bakken. Eten koken en gezellig ontspannen met iemand tafelen en bijpraten.’

Hoe meer ze er hardop over mijmert, hoe beter het idee haar bevalt. We nemen een maand tijd voor de volgende wandeling en ze hoeft niets te doen.

Actief rust nemen

Tijdens onze 3e wandeling heeft Anne al heel wat vuilniszakken vol met spullen weggedaan. Ik ben even helemaal niet bezig met werk, ik word al moe als ik eraan dénk!’ Het is een goede wandeling, die we afsluiten met de afspraak om een langere rustperiode te nemen, zodat ze de tijd kan nemen voor zichzelf. Planloos rust nemen. Ze wil niets liever. Anne doet iets wat ze nog nooit eerder heeft gedaan.

Lezen, lezen, lezen

Af en toe mail ik haar en zo volg ik haar. Na 3 maanden wil ze weer wandelen. Dan zie ik een ander mens voor me. ‘Hoe kan het, wat is er met je gebeurd?’ vraag ik. Ze lacht en heeft een bepaalde zachtheid over zich, die ik niet eerder zag. ‘Ik merkte pas hoe kapot ik was toen ik eenmaal rust nam.

Ik las heel veel. Verdiepende boeken, zoals ‘De 7 geheimen van een schildpad’. Een boek over zingeving, vertraging, tevredenheid en hoe je bij jezelf komt en blijft.

Door veel te lezen is mijn kijk en ervaring anders geworden. Ik wilde graag een man en een kind, alsof ik dan pas compleet was. Nu denk en voel ik: ìk ben er.

Dankbaar

Door te onthaasten, zie ik wat ik allemaal héb en ben ik dankbaar voor wat ik heb, in plaats van dat ik voortdurend actie moet ondernemen om méér te bereiken. Ik ben dankbaar over dingen die we zo vanzelfsprekend vinden; warm water uit de kraan bijvoorbeeld. Dat is genoeg.

Ik realiseer me nu dat ik voorheen veel druk op mensen zette. Als ik iets van ze vroeg móesten ze het geven, anders zouden ze niet om mij geven. Nu geef ik ze de vrijheid. Ze zeggen hoe fijn ze dat vinden.

Ik zie de rust die ze uitstraalt en de overtuiging die uit haar woorden spreekt. Dan zegt ze zacht: ‘Een oud collega van mij heeft maanden gevòchten om haar baan te behouden en gewonnen. Nu blijkt ze terminaal ziek te zijn. Ze verliest dus toch… Zo pijnlijk. Voorheen zou het me minder raken. Ik ben gevoeliger geworden.’

Het werk blijft hetzelfde, de vorm verandert

Er is meer ruimte gekomen tussen haar gevoel en de actie die ze moet ondernemen, ze is minder impulsief. ‘Maar ik weet wel wat ik wil,’ lacht ze, ‘mijn tempo is alleen wat lager. Ik ga weer IT-werk doen, maar dan als freelancer. Ik heb gesprekken over een opdracht.

Het kookboek gaat er ook komen. Met mij komt het wel goed.’ Daar heb ik ook alle vertrouwen in.

Ik heb ook een verhaal

Bij ons afscheid zegt ze: ‘Toen ik voor onze coachwandelingen de mooie verhalen van anderen las op je website, dacht ik steeds dat ik geen verhaal had. Nu weet ik dat ik ook een verhaal heb. Dank voor je begeleiding. Je was een anker, de hele tijd.’ Ze geeft me een prachtig fotoboek Zin in Werk.

Dan loopt ze in een rustig tempo weg over de Rhijnauwenselaan.

Tips voor als je moe, hyper en jezelf kwijt bent

Ben je ook beland in druk zijn en doen en kun je niet stoppen? Deze tips helpen.

• Wandel. Doe het echt. Het ontspant, maakt helder in het hoofd en milder. De cadans van je benen, je voeten die de grond raken, de natuur om je heen, halen je uit je gepieker. Probeer het een half uur en vertraag je tempo. Langer wandelen mag natuurlijk ook. Een dagelijkse wandeling verandert je leven.
• Bouw rust in, in je leven. Als je in de rollercoaster van vermoeidheid en (hyper)activiteit zit kun je er eigenlijk alleen maar mee door gaan. Mogelijk ben je op weg naar een burnout. Zorg dat je het mechanisme doorbreekt. Rust is de voorwaarde om weer helderheid te krijgen in je hoofd en gevoel. Rust nemen is het enige dat Anne hielp. Lukt het je niet alleen? Schakel een coach in.
• Rust is goed maar blijf wel bezig. Kies iets dat je leuk vindt. Anne ruimde haar huis op (en daarmee ook haar hoofd), ze kookte voor vrienden, probeerde nieuwe recepten en bakte taarten die ze cadeau gaf. En ze las enorm veel boeken.
• Een andere man maakte legpuzzels. Hij vond het eerst een beetje stom dat hersenloze, maar dat was juist de oplossing. Wat geeft jou rust en plezier?
• Anne las veel. Het boek ‘De 7 geheimen van de Schildpad’ van Aljoscha Schwarz en Ronald Schweppe hielp haar om eenvoudiger te leven en te onthaasten.

Een deskundige wandelcoach kan je helpen

Hoogleraar Natuurbeleving Agnes van den Berg deed onderzoek naar wandelcoaching voor mensen met stress en burnout. Mensen voelen zich dankzij coaching in de natuur meer mindful, en krijgen meer zelfvertrouwen en hoop.

Denk je dat jij baat zou hebben bij een goede wandelcoach? Klik dan hier voor informatie over ons eigen individuele coachingtraject “Ontdek je Talent”.

Dit wandelcoachprogramma heeft een heldere, persoonlijke, frisse en liefdevolle aanpak. Je komt tot rust in 4 heerlijke wandelingen in de prachtige landgoederen Amelisweerd en Rhijnauwen. Je accepteert jezelf zoals je bent en stopt met het heilloze geklus aan jezelf. Je maakt keuzes die passen bij jou en de situatie waarin je je op dit moment in bevindt. Je knapt ervan op!

Ons eigen programma “Ontdek je Talent” kun je volgen op drie locaties in Nederland (regio Utrecht, Arnhem en Vlaardingen). Is dat wat ver voor je en zoek je een coach in je directe omgeving? Klik dan hier voor een overzicht en landkaart met meer dan 70 door ons opgeleide wandelcoaches.