En toen stond Marian (58, foto) ineens op straat. Dat het slecht ging met haar werkgever, een bureau voor maatschappelijke projecten in Overijssel, was geen verrassing. Maar dat de boel failliet zou gaan en Marian als senior adviseur niet mee kon naar een zusterbureau dat een aantal van haar collega’s overnam, dat had ze echt niet verwacht. Ontslagen!
Marian had een gesprek gehad met de directeur van het zuster-bureau, maar die liet weten dat hij haar ‘te gepassioneerd’ vond. Te eigenwijs, bedoelde hij misschien ook wel, want Marian is een eigenzinnig iemand die hoge eisen aan zichzelf en anderen stelt, en duidelijk van zich laat horen.
———————-
‘Dag van de coach’
Jan Walburg en Paul Iske waren twee van de vijf sprekers op de Dag van de Coach op 9 juni. Ben Tiggelaar (foto) was dagvoorzitter. Hij was scherp, legde originele verbanden, was inhoudelijk sterk en natuurlijk heel grappig.
De immer erudiete Jan Walburg, directeur van het Trimbosinstituut (foto) zei dat jezelf ontwikkelen en je talenten in zetten, de geluksbeleving zeer bevordert: wetenschappelijke onderbouwing van mijn werk als talentencoach. Een man naar mijn hart, dat snap je.
Paul Iske, hoogleraar innovatie, kwam met de term ‘briljante mislukking’: neem het risico tot mislukken in plaats van het hebben van spijt voor gemiste kansen. Zonder mislukkingen geen vooruitgang. Dus, doe het maar wel!
Net zoals Marian in onderstaand wandelcoach artikel.
Bert Tiggelaar en Jan Walburg
—————–
Wandelcoach artikel: Bijna 60 en ontslagen! Wat doe je dan?
Uit het lood
Tenminste, tot nu. Door haar plotselinge ontslag is ze volledig uit het lood geslagen. Wat nu? Ze heeft tientallen jaren met veel plezier en succes voor verschillende Overijsselse bureaus gewerkt en heeft een kloppend hart voor de maatschappij en de natuur. Maar ineens, door die klap, is ze totaal verkrampt door onzekerheid. Wat kan ik nou eigenlijk? Wat moet ik in godsnaam doen?
De reacties in haar omgeving zijn heel wisselend. ‘Jij bent zo goed, jij vindt zo iets anders, let maar op’, zeggen sommigen. Anderen zijn voorzichtiger. ‘Zo, nu op straat staan, in deze arbeidsmarkt, met jouw leeftijd…’. Marian is in paniek. Ze moet naar het UWV, een uitkering aanvragen, allemaal dingen regelen, maar ze is zelfs niet in staat om daar hulp bij te zoeken. Een kennis stuurt haar naar mij.
Zo’n ontslag is niet niks. Heel veel mensen maken het een of meerdere keren in hun leven mee, en transformeren van zelfverzekerde professionals in twijfelaars. Wat kán ik nou eigenlijk? Wie bén ik nou eigenlijk?
Van moeten naar willen
Marian en ik gaan wandelen. Ze is gek op de natuur, kent alle planten, bomen en dieren bij naam, dus voor haar is het – ondanks het winterse seizoen – heerlijk om buiten te zijn. Al wandelend praten we over de dingen die ze het allerliefst zou doen. Maar dat blijkt niet eenvoudig.
Dieren in Amelisweerd
Ze moet van alles. Terwijl we praten over de dingen die ze echt zou willen, floept ze steeds in de moet-reflex. Dat erkent ze zelf ook. Ik houd haar op koers en uiteindelijk zegt ze ‘ik geef me over aan mijn wensen, ik wil losgaan in het verlangen’.
We spreken over hoe ze het allerliefst zou werken. Het is me al opgevallen dat Marian prachtige ringen draagt, en die blijkt ze zelf te maken. Ze doet al jaren aan edelsmeden, en volgt nog cursussen om er beter in te worden.
‘Sieraden maken is prachtig’, zegt ze. ‘Je gaat een heel nauw luisterend proces door, van creatief denken, ontwerpen, een duidelijk plan maken, en dat dan uitvoeren. Het liefst zou ik het de hele dag doen.’
Maar fulltime sieraden maken is het ook niet, want Marian is betrokken en wil ook een nuttige bijdrage leveren aan de maatschappij en de natuur. En dan het liefste met een groep gelijkgestemden, die een drive hebben, flinke expertise, en een open blik. En ze moeten ook zelfstandig zijn! We komen er op uit dat, in een ideale setting, Marian drie dagen dat maatschappelijke geëngageerde werk wil doen, en twee dagen sieraden maken.
Barst van talent
Het is duidelijk: Marian is creatief. Ze maakt naast sieraden ook haar eigen kleren, de mooiste creaties, met felgekleurde stoffen. Die creativiteit blijkt ook uit de talententest. Marian is conceptueel creatief, in staat om slimme oplossingen te bedenken. Ook kan ze complexe situaties gemakkelijk doorgronden en met goede ideeën komen voor verdere stappen. Daarnaast is ze sociaal handig, en weet ze feilloos welke mensen en groepen ze met elkaar wil verbinden voor een vruchtbare aanpak van bepaalde problemen.
Tegelijkertijd is ze ook een ‘maximaliseerder’. Ze wil het onderste uit de kan halen, de beste zijn, en iedereen mag het weten. Daar komt ook dat ‘moeterige’ vandaan, dat we tijdens de eerste wandeling al zagen. Alles zo goed mogelijk doen is een kwaliteit, maar er schuilt een gevaar in zodra het echt móeten wordt. Dat zie je vaker bij perfectionisten. Ze stellen hoge eisen aan zichzelf, en ook aan anderen. Marian wil, in haar nieuwe werkleven, geen tijd of aandacht meer besteden aan mensen die zeuren of half werk leveren, maar aan boeiende mensen die haar inspireren.
Boeiende mensen…
Ik bedenk het huiswerk om met drie mensen te gaan praten die zij boeiend vindt, die werken zoals zij dat ook wel zou willen, en die haar tips kunnen geven. Wat adviseren zij haar? Zou het zelfstandig adviseurschap iets voor haar zijn? Zouden zij eventueel een opdracht hebben voor haar? Kennen zij nog mensen die een voorbeeld zijn?
Voor veel mensen die zich in deze onzekere en wiebelige fase bevinden kan het best lastig zijn om allerlei verschillende meningen te horen. Maar in je geëmotioneerdheid is het moeilijk om helder te denken en besluiten te nemen. Daarom kunnen de juiste mensen die jou goed aanvoelen en deskundig zijn, je helpen alles op een rijtje te zetten.
Ook geef ik haar de opdracht om elke dag, heel simpel, drie dingen op te schrijven die haar een heel klein beetje gelukkig maken. Ze heeft het zwaar, vanwege haar ontslag. Met deze oefening kan ze hopelijk wat meer uit de negativiteit komen.
Inspireren!
Vol goede moed heeft Marian een aantal gesprekken aan. Tegelijkertijd geniet ze van de vrije tijd die ze nu heeft. Ze is weer volop sieraden aan het maken, en bouwt samen met haar zoon aan een website waarop ze ze wil tentoonstellen en verkopen. Ze komt, zoals ze zelf schrijft, weer een beetje bij zinnen.
De gesprekken zijn waardevol. Ja, natuurlijk moet Marian voor zichzelf beginnen, zegt een voormalig topambtenaar van de provincie Overijssel. Nu heeft ze de kans, en ja, zij zou zeker met Marian willen werken. Ook de directeur van een Overijsselse natuurorganisatie is enthousiast, en ziet Marian helemaal voor zich als zelfstandig adviseur. Ze neemt een paar visitekaartjes van Marian om die uit te zetten in haar netwerk. Een andere gesprekspartner vanuit de overheid zet Marian op een lijst van goede adviesbureaus en zzp’ers om mee samen te werken.
In actie komen geeft energie
Marian krijgt er energie van, en dat zie ik vaker. Het werkt bijna altijd om in beweging te komen en te blijven. Plannen maken, bijeenkomsten bezoeken, cursussen volgen: het helpt. Zo kan Marian steeds concreter maken wat ze kan en wat ze te bieden heeft. Haar keuze voor het ondernemerschap komt dichterbij.
De oefening met het benoemen van dingen die haar gelukkig maken helpt Marian ook. Ze ziet de kleine dingen en geniet ervan. Dat ze door de regen loopt met de hond. Dat haar man lekker voor haar kookt. Dat de buurvrouw koffie komt drinken, dat ze een vlucht ganzen heeft gezien, en een mooie nieuwe ring maakt.
Een eigen adviesbureau
In onze laatste wandeling heeft Marian de sprong al gemaakt. Tijdens de gesprekken werd ze zo gesterkt in haar idee dat ze het zou kunnen, dat ze haar eigen adviesbureau is begonnen. Uit die contacten zijn bovendien ook al de eerste opdrachten gekomen: ze heeft er om gevraagd en ze heeft het gekregen: een enorme klus, waardoor ze het komend jaar al een interessant inkomen heeft.
‘Kijk’, zegt ze vrolijk tijdens de wandeling, ‘een hommel! De eerste van dit voorjaar!’ Marian zit weer goed in haar vel. Door te praten met inspirerende mensen en door de geluksoefeningen heeft ze, zo zegt ze, een heel nieuw beeld van zichzelf gekregen. Het verdriet over het verlies van haar baan is verdwenen, ze beseft dat ze wil vechten en heeft daar nieuwe energie voor.
Bloemen in Amelisweerd
Eigenlijk moest ze zichzelf opnieuw uitvinden: ze is creatief en innovatief in denken en oplossen, haalt het beste uit zichzelf en anderen, brengt partijen bij elkaar en beweegt hen tot samenwerken en resultaten. Inhoudelijk is zij gepassioneerd voor versterking van het landelijk gebied, de kracht van de gemeenschap door het verbinden van ruimtelijke inrichting, economie en sociale infrastructuur. Kijk op www.mariantomasini.nl. Ook voor haar sieraden!
In kleine stappen naar resultaten
Zo’n verandering gaat niet vanzelf, en gebeurt niet ineens. Het heeft tijd nodig, het gaat in kleine stapjes. Tijdens het wandeltraject is het langzaam voorjaar geworden. ‘De lente komt ook niet ineens’, zegt Marian, ‘maar gaat heel voorzichtig, stapje voor stapje. Het heeft tijd nodig. Ik sta voor een nieuwe periode in mijn leven waar ik helemaal in mijn kracht sta. Tenslotte word je steeds gelukkiger naarmate je ouder wordt! (blijkt uit onderzoek van Hoogleraar Ruut Veenhoven van de Erasmus Universiteit in Rotterdam)
Tips voor in heftige tijden
• Heb je, door ontslag of iets anders, ernstige twijfels over wie je nu eigenlijk bent en wat je kan? Ga praten met mensen die je vertrouwt en die verstand van zaken hebben! Onderneem sowieso actie, ook al is het maar met hele kleine stapjes tegelijk.
• Ben je verdrietig of zie je het niet meer zitten, probeer dan elke dag drie dingen op te schrijven die je gelukkig maken. Of vertel ze aan je partner of vriend(in). Het helpt om de positieve dingen expliciet te benoemen. Daarover lees je meer in ‘Gelukkig zijn kun je leren’, van Martin Seligman.
• Maak je de sprong naar het ZZP-schap, weet dan wat je te bieden hebt, en maak dat concreet. Een ZZP’er moet zich telkens opnieuw presenteren en bewijzen aan opdrachtgevers, dus ken jezelf en wees overtuigd van je kwaliteiten!
• Lees ‘Jong van Geest’ van Jan Auke Walburg, met als ondertitel ‘Optimistisch ouder worden is geen kunst’. Een handzaam en hoopvol boek over hoe we op oudere leeftijd een productief, betekenisvol, gelukkig en geraniumloos leven kunnen leiden. Hij prikt een aantal mythes door over bijvoorbeeld over achteruitgang in cognitief vermogen en toename in depressiviteit. Dat valt dus allemaal reuze mee!
Ik wens je veel succes en je reactie is zeer welkom.
Hartelijke groet,
Wandelcoach Hilde Backus
Hoe is het met jou? Voel jij ook uit het lood geslagen door de situatie op je werk? Ben je kwijt waar je talenten liggen en wat je nu eigenlijk wilt? Wil je ontdekken wat je talenten zijn en in welke functie of rol je ze het allerliefste inzet? Dan is het individuele wandelcoach programma van 4 heerlijke wandelingen in de prachtige landgoederen Amelisweerd en Rhijnauwen iets voor je. Je ontdekt hoe je met plezier en energie je zelf en je talenten verder kunt ontwikkelen. Kijk bij Ontdek je talent en wie je bent!
Over Het Coach Bureau
Je las een blogartikel van wandelcoach.nl, de website van Het Coach Bureau van Hilde Backus. Leuk dat je op onze website bent!
Opleidingen voor wandelcoaches Ben je geïnteresseerd in het vak van wandelcoach? We bieden verschillende opleidingen en trainingen.
Loopbaancoaching & talentontwikkeling
Ben je een professional of manager op HBO/WO-niveau? Heb je het gevoel dat je meer uit je werk en leven zou kunnen halen? Daar helpen we je graag bij.
Geef een reactie