Op stap met Wandelcoach Tineke Franssen
Ik ben blij verrast als ik een mail ontvang met deze titel, afkomstig van Jente (36). Wat mooi! Ze maakt waar, waar van ze ten tijde van ons wandeltraject van droomde. De tijd was er toen nog niet rijp voor maar het zaadje was geplant en is zich gaan ontwikkelen.
‘Tineke, je snapt natuurlijk wel dat dit ook een uitvloeisel is van onze gesprekken! Dank!’, schrijft Jente in haar mail.
Whiplash
Jente werkt als therapeutisch werkplaatsleider met volwassenen met een verstandelijke beperking in een door haar zelf opgezette tuinwerkplaats bij een grote zorginstantie. Ze geniet van het buiten werken en zet zich al jaren met passie en enthousiasme in voor haar cliënten. Jente trekt de kar en is nooit te beroerd om een taak op zich te nemen.
Dan krijgt ze een ongeluk. Nu is Jente met een whiplash en fysieke burn-out zelf aan de beurt voor een uitgebreide begeleiding in een revalidatiecentrum.
Als zij een intensief proces doorlopen heeft en weer aan het werk gaat, merkt ze dat het onderwerp ‘werk’ nog niet voldoende aandacht heeft gehad. Haar passie en enthousiasme zijn verdwenen en het is tijd om dat aspect in het leven onder de loep te leggen en aandacht te geven.
Op onderzoek uit
Jente heeft last van de negatieve sfeer die heerst binnen de organisatie. Ze wil er niet meer werken en ze wil niet zomaar op een andere rijdende trein stappen. Ze wil onderzoeken welke andere mogelijkheden er voor haar zijn.
Motivatie
Energiek en vol overgave gaat Jente aan de slag met het wandelcoachtraject.
Ik zie haar motivatie, enthousiasme en blijdschap niet alleen tijdens de wandelingen, maar ook in de mails die ik tussendoor van haar ontvang als ze de wandelopdrachten doet. Ze is nieuwsgierig, reflecteert en gaat op onderzoek uit.
Actie is haar niet vreemd, zo blijkt ook uit het Talentenonderzoek. Ze gáát er voor en weet er ook uit te halen wat er inzit. Ze kan strategisch handelen, weet mensen aan zich te binden en kan zelfverzekerd en krachtig haar verhaal doen.
Ontroerd
Haar omgeving bevestigt dat ook. Haar drive om maatschappelijk betrokken te zijn, wordt herkend. En ook haar krachtige, verantwoordelijke houding.
Ze blijkt in staat om te verbinden en kwaliteiten bij anderen naar boven te halen.
Jente is onder de indruk van wat anderen haar laten zien, het ontroert haar ook.
Er wordt een mooie, kwetsbare kant zichtbaar bij Jente.
Dat geeft haar rust. ‘Het is goed en genoeg wat ik doe’, zegt Jente.
‘Misschien soms zelfs iets te veel, te onbegrensd.
Dat put me dan uit.’
Rustig
Jente krijgt meer zicht op haar positie in het team, op hoe alles weer bij haar terecht komt. En de volgende wandeling als ik haar zie, vertelt ze met een big smile dat ze haar grens stelde toen ze haar vroegen om een coördinerende taak op zich te nemen, naast haar normale werkzaamheden.
Ze weet nu wat ze wil. ‘Ik wil vooral in de tuin bezig zijn, werken in de buitenlucht’. En niet alleen in de professionele tuin’, zegt Jente, ‘mijn eigen aardbeien en pruimen wil ik ook verwerken in de jam en ik wil ook met mijn kinderen zoveel mogelijk buiten kunnen zijn!’
Zorgtuinderij of theetuin
En dan komt haar droom naar voren: een eigen theetuin of zorgtuinderij.
Ze gaat op onderzoek uit en bezoekt verschillende locaties. Jente raakt enthousiast maar realiseert zich dat voor haar gezin de tijd nog niet rijp is.
Ondertussen merkt Jente dat het op het werk weer wat luchtiger en rustiger wordt en dat er nog wel wat te leren valt. Niet overal ‘ja’ op zeggen, bijvoorbeeld.
Een pas op de plaats helpt haar eerst na te denken alvorens tot actie over te gaan.
Rust en vertrouwen
De laatste wandeling is daar. Jente kijkt tevreden. ‘Ik sta anders in mijn werk én ik weet beter wat ik wil in mijn werk en leven. Ik hoef ook niet direct in actie te komen daarvoor’, zegt Jente.
‘Ik heb nu nog genoeg te ontwikkelen op mijn huidige werkplek en ik heb er vertrouwen in dat het goed komt. Ik hoef me niet te bewijzen, het is goed zoals het nu is.’
De mail met droom
En dan is daar op eens die mail.
Hoi Tineke, het is alweer even geleden dat wij samen wandelden. Inmiddels hebben er allerlei spannende ontwikkelingen plaatsgevonden.
Wij gaan onze dromen waarmaken! Wij verhuizen naar Friesland!
Mijn man heeft een andere baan gevonden en we hebben een huis gekocht met een tuin van 1250 m2! Ruimte genoeg dus om mijn toekomstplannen te verwezenlijken.
Ik heb mijn baan opgezegd en ben nu mijn vakantie-uren aan het opmaken. Wat een heerlijk en rijk gevoel om na 12,5 jaar de boel de boel te kunnen laten.
Ik leg nu mijn eigen moestuin aan huis en volgend jaar eten we boontjes uit eigen tuin. Hoe het straks met werken gaat dat zie ik met vertrouwen tegemoet. Als de tijd er rijp voor is ga ik netwerken en kijk ik wat het mij brengt. Wie weet begin ik mijn zorgtuinderij aan huis.
Hartelijke groeten, met een big smile, Jente
Dank Tineke, voor dit hoopvolle verhaal van Jente.
Lezer, heb je ook een fysieke of psychische blessing in disguise gehad? Eerst was het ellende en toen bood het de kans voor een nieuw leven. Vertel het ons op het weblog.
Hilde Backus
© Het Coach Bureau
Geef een reactie