Wensen heb je, of je wilt of niet. Onderzoek je mogelijkheden!

Tijdens de eerste wandeling ontvouwt Bianca (35, foto) haar wens. Ze ziet het helemaal voor zich. Een mooie verbouwde boerderij, ergens in Noord-Holland, waar ze oorspronkelijk vandaan komt. ‘s Ochtends maakt ze meubels en knapt ze oude meubelstukken op, ‘s middags gaat ze naar een andere schuur en geeft ze trainingen. Afwisselende werkzaamheden, op zichzelf èn onder de mensen, en buiten. Een geweldig verlangen maar Bianca ziet het zich niet waarmaken. Ze wordt er wanhopig van. Lees in onderstaand artikel hoe Bianca kleine stappen neemt en vertrouwen krijgt in de realisering van haar droom.

Bianca

—

Zwitserse bergen

Ondertussen was ik op vakantie in Val Sinestra in Zwitserland. Heerlijk! Het was zonnig en we wandelden natuurlijk in de bergen. We beklommen de Mot Tavrü en de Marangun, namen het ‘filosofenpad’ naar Sent, waggelden over de hangbruggen naar Zuort, aten apfelstrudel in Grios, zwommen buiten in het wellnessoord van Scuol met uitzicht op de bergen, en we maakten nog een toffe fietstocht van Malles naar Merano in Italië. De natuur was op zijn mooist met de lariksen in alle kleuren variërend van lichtgroen naar diepgeel en oranje en de bergen met besneeuwde toppen in de zon. Ik heb er wat foto’s van gemaakt.

Val Sinestra – Op weg naar Mot Tavrü – Uitzicht vanaf filosofenpad

Het concept van Val Sinestra, een voormalig kuuroord, is heel vrij en leuk. Er worden wandelingen georganiseerd en je kijkt of je mee gaat of dat je je eigen wandeling maakt of je dag al lezend doorbrengt of iets anders doet. ’s Avonds kun je ook meedoen aan activiteiten als je er in zin in hebt, maar je kunt ook een wijntje drinken in de ‘Stube’ of genieten van een pianoconcert. We hebben er van genoten! Ook van de heerlijke maaltijden, de goede zorg en het zeer goede gezelschap! Krijg je al zin?

Hangbrug – Zwemparadijs in Scuol – Lariksen

—

Wandelcoach artikel: Verlangens heb je, of je wilt of niet. Onderzoek je mogelijkheden!

Als ik haar ontmoet voor de eerste wandelcoach wandeling vindt Bianca, afkomstig uit een timmermansgeslacht, haar draai niet meer. Na haar opleiding tot meubelstoffeerder vindt ze het werk te eenzaam en ze kiest voor een cultureel-maatschappelijke opleiding. Ze maakt een mooie carrière en nu werkt ze als adviseur/projectleider bij een vooraanstaand adviesbureau voor de publieke sector. Dat gaat lang prima, maar de laatste tijd kost het haar veel energie en ‘s avonds, als de kinderen in bed liggen, ploft ze op de bank en doet ze niks meer. Terwijl ze graag wat creatiever bezig zou zijn.

Onrust

De aandrang om met mij het wandelcoachprogramma te doen, is gekomen sinds Bianca een politiek complex project bij een grote gefuseerde gemeente doet. Er is veel onrust, en er worden verschillende dingen aan haar gevraagd. Het vreet energie.

Het liefst zou ze morgen in die boerderij in Noord-Holland gaan zitten. ‘Ik wil veranderen!’, zegt ze. ‘Het is nu de tijd!’ Ik zie Bianca opbloeien bij deze gedachte en we formuleren haar eerste acties waaronder het interviewen van andere zzp’ers om haar mogelijkheden als trainer te onderzoeken. Ze heeft er helemaal zin in en bij ons afscheid is ze vrolijk en optimistisch.

Dubbele regenboog – Spinnenweb – Bloem – Elfenbanken – Opkomende zon in Amelisweerd

Innerlijk conflict

Maar dan, een week later, stuurt ze een email. Ja, die wandeling was lekker, ze was losgekomen, fijn buiten, het weer was goed, maar al die wilde plannen hebben ook gezorgd voor chaos in Bianca’s hoofd. Hoe moet het nu verder?

In de Talententest, die ze ondertussen heeft gedaan, vallen me een paar dingen op die de chaos in haar hoofd enigszins verklaren. Je zou het een innerlijk conflict kunnen noemen: enerzijds is ze introvert en hecht ze sterk aan alleen zijn. Tegelijkertijd motiveert publiek succes haar, en vaart ze er wel bij om in het middelpunt van de belangstelling te staan. Die tegenstelling wringt.

Daarbij is Bianca zeer analytisch; ze kan goed complexe situaties doorgronden en beslissen wat er gedaan moet worden. Ze observeert mensen nauwkeurig en laat haar observaties niet onbesproken zodat mensen zich verder ontwikkelen. Prachtige en bruikbare talenten voor trainer (ze deed al een trainersopleiding) of leidinggevende. Maar door die nauwkeurigheid en al dat geanalyseer, raakt ze ook in de war. Haar dromen over de boerderij lopen in haar hoofd stuk op lijstjes met mogelijke problemen en moeilijkheden. En de rol van leidinggevende die nu naar voren komt en haar ook aanspreekt fietst er nu ook nog eens doorheen.

Weg met die wensen

Ook extern stuit haar droom op wat problemen, want haar man, met wie ze heel gelukkig is, heeft net een leuke baan gevonden in het oosten van het land. Hij zit helemaal op zijn plek, en wil bovendien voor geen goud de stad uit, laat staan naar Noord Holland.

‘Het kan niet’, zegt ze als ik haar weer zie in een winderige wandeling. Als ik mijn droom najaag verlies ik mijn gezin. Het gaat niet samen. Dat is het me niet waard.’ Ze is terneergeslagen.

Maar zoals dat met dromen gaat, mensen blijven er aan denken. Je kunt nu eenmaal niet rationeel tegen jezelf zeggen: en nu stoppen met verlangen. Zo simpel ligt het niet met diepe wensen. Het blijft rond zoemen in Bianca’s hoofd.

Drijfveren en motivatie

Intussen wordt het Bianca duidelijker dat ze de functie die ze nu op haar werk vervult – die van projectleider – niet meer kan opbrengen. ’Ik kan het wel’, zegt ze, ‘maar ik houd het niet meer vol.’ Bianca vindt het belangrijk om te scoren, om gewaardeerd te worden en dat gebeurt ook in dit project. Haar onafhankelijke houding maakt dat ze ook in het middelpunt staat.

Maar via de drijfverenlijst wordt het glashelder waarom ze zoveel moeite heeft met haar werk: deze organisatie strookt geenszins met haar drijfveren! Er moet een maatschappelijk belang aan vast zitten – vandaar haar keus voor de publieke sector – maar tegelijkertijd moet er ook kwaliteit geleverd worden door haar en haar team. De organisatie moet kloppen! En dat is nu juist in deze grote gemeente, waar ze gedetacheerd is, niet het geval.

Er is vanwege de fusie een groot politiek spel gaande, de goede mensen vertrekken, de onbekwame mensen blijven zitten op belangrijke posten en de sfeer is ronduit slecht. Bianca kan niet werken volgens haar waarden, en dat wringt. Het is dweilen met de kraan open.

En bovendien blijkt uit haar beroepskeuzetest dat ze veel liever creatief bezig is: dat zit ook niet in haar huidige functie. Op deze manier komt ze niet uit de verf met haar talenten.

Oude meubels

Bianca voelt zich steeds vaster zitten. Ze wil weg van haar werk. Haar droom kan ze in haar ogen niet realiseren en de rol van leidinggevende zoemt in haar hooft. En daarbij pruttelt het zogenoemde innerlijke conflict.

Tijd om er kleine stapjes van te maken en we beginnen bij het innerlijke conflict. Er zijn veel mensen die last hebben van zo’n (ogenschijnlijke) tegenstrijdigheid in hun karakter, maar het wordt pas een probleem als een van de twee polen (bij Bianca het alleen zijn èn in het middelpunt willen staan) geen ruimte krijgt.

Bianca realiseert zich dat ze veel te weinig tijd heeft voor haar creatieve meubelmakerswensen. ‘Wat is een eerste kleine stap’?, vraag ik haar. Ze zal er over nadenken. Ze heeft er zin in.

Niet lang daarna krijg ik de link van haar nieuwe meubelopknapbedrijfje d’Oude Kans. Ze schrijft daarop ‘Een lichte sprankeling in mijn buik, een stukje trots, een goed gevoel… Ik heb een Blog! Nieuwe ronde nieuwe kansen, of wel nieuwe ronde, oude kansen. Met dit blog wil ik een stukje van mijn droom verwezenlijken’.

Het geeft haar enorm veel energie, opdrachten, goede reacties en plezier!

Leiding geven

In de derde wandeling kijken we naar de mogelijke rol als leidinggevende. Haar motivatie en talenten voor het trainen zijn eigenlijk ook overzetbaar naar het leidinggeven; ze stuurde immers al projectleden aan. Ze wil groepen op één lijn krijgen, mensen met elkaar verbinden en in hun kracht zetten. Tegelijkertijd is ze sturend, maak ik op uit werkanekdotes die ze vertelt. Ze komt in actie: ze is bij vergaderingen op een natuurlijke manier aanwezig en zorgt er voor dat dingen gebeuren. En even later: ‘Ja, leidinggevende!’, zegt ze lachend, ‘dat is de juiste tussenstap!’

Ze ziet een vacature voor teamleider bij een gemeente. Bianca solliciteert, krijgt een telefoontje met wat vragen over haar cv, ze hebben belangstelling, maar ze wordt het uiteindelijk niet.

Stappen naar haar manager

Bianca voelt zich steviger nu ze een tijdje actief bezig is met wat ze kan en wil, door het plezier in haar eigen bedrijfje en de sollicitaties. Nu is het tijd voor stappen in haar huidige functie. Ze trekt de stoute schoenen aan en gaat in gesprek met haar manager. Ze wil van haar huidige project af en meer als leidinggevende aan de slag. En haar manager vindt dat geen gemakkelijke boodschap maar Bianca krijgt het toch voor elkaar dat ze van de vervelende klus wordt gehaald. Wat een opluchting! Ze gaat een dag minder werken, wat ook een wens was, en mag een interne managementopleiding gaan volgen. Hoera!

Ik zie het vaker: als je helder weet wat je wilt en je kleine stappen neemt die goed zijn voor jezelf, dan kun je een gesprek met je leidinggevende goed aan. De meeste managers willen dat hun werknemers tevreden zijn en durven te zeggen wat ze echt willen. Als je iets wil, vraag er om, wie weet lukt het gewoon!

Rust in ‘t hoofd

De stappen geven rust in haar hoofd. Bianca herkent zich zelf steeds meer als een analyse-mevrouw: in haar denken moeten alles kloppen en dan gaat haar gevoel pas mee. Zo ziet ze nu dat ze haar boerderij-droom helemaal weggooit als hij niet in zijn geheel te verwezenlijken is. Maar met haar tussenstappen: haar eigen bedrijfje, de andere invulling van haar werk, een dag minder werken en de sollicitaties, volgt ze delen van haar grote wens en is ze rustiger en blijer.

En haar vertrouwen groeit, haar dromen over de boerderij zijn opnieuw levend. ‘Het gaat er zeker komen, over een paar jaar…’ Haar man, die haar proces volgt en haar ziet opbloeien, vindt het inmiddels niet zo’n slecht idee meer, als hij nog een paar jaar zijn werk mag doen. En zo’n boerderij, ach, als het niet ál te ver van de stad is, kan hij er ook wel mee leven. Hij ziet hoe blij zijn vrouw wordt van doen wat ze echt wil.

Wil je een kijkje nemen op de meubelblog van Bianca? Kijk dan op d’Oude Kans. Ze heeft al veel opdrachten maar wellicht heeft ze tijd voor jouw oude meubel.

Tips voor als je grote dromen hebt

Grote dromen en diepe wensen gaan niet weg, ook niet als je ze stuk analyseert. Ze zijn een deel van je. Maar in één keer totaal je leven omgooien is ook niet altijd de beste optie. Met kleine stappen kun je al een heel eind komen!

• Maak je droom helder en zo concreet mogelijk.
• Hoe ziet een dag eruit? Ontdek je talenten en onderzoek welke kleine onderdelen van je droom je daarmee nu al kunt realiseren. Wil je een cursus volgen? Vrijwilligerswerk doen? Je creativiteit meer vorm geven zoals Bianca doet?
• Wat zijn je drijfveren? Wat is echt belangrijk voor jou in werk en leven? Vind je het terug in je huidige baan? Met welke aanpassingen zou je met meer motivatie werken?
• Sommige mensen, zoals Bianca, willen en kunnen veel. De gedachte dat je een keuze moet maken kan enorm frustreren en maken dat je je droom blijft uitstellen. Maar er zijn verschillende mogelijkheden:
  – Je kunt een deel kwijt in je werk en een deel in je hobby, zoals Bianca doet.
  – Je kunt op zoek naar de combinatie. Voor Bianca zou dat bijvoorbeeld lesgeven in meubelmaken kunnen zijn of leidinggeven bij een meubelmakerij, hoewel haar dat niet aanspreekt omdat ze de essentie van mensen verbinden mist. Misschien kom jij wel op een passende combinatie.
  – Je kunt een functie zoeken die de veelheid aan wensen en talenten combineert. Bianca wil in haar toekomstige leidinggevende functie ook haar team gaan trainen en ziet daarin mogelijkheden om creatief (met hout) aan de slag te gaan met haar team. Ze heeft veel ideeën.
  – Je kunt met jezelf afspreken dat je eerst een aantal jaren één aspect aandacht geeft: bijvoorbeeld bij Bianca eerst het leidinggeven en over een paar jaar het trainen op de boerderij.
• Bianca attendeerde me op het boek ‘Grote verwachtingen’, van Kasey Edwards. Voor haar een feest van herkenning. Het gaat over een vrouw van rond de dertig die geen zin meer heeft in haar werk. Ook zij besluit haar wensen achterna te gaan…

Ik wens je veel succes!