Dingen doen die ik leuk vind en leuk werk doen

Dit is deel 6 uit de serie van 8 blogs waarin Lotty het wandelcoachprogramma ‘Ontdek je talent en wie je bent’ volgt en haar zoektocht beschrijft op weg naar werk dat haar gelukkig maakt. Wat ging vooraf?

Deel 1 Ik wil niet mijn hele leven borden rond brengen

Deel 2 Alles mag!

Deel 3 Alles Anders

Deel 4 Hij voelt zich begrepen en opgelucht. Ik ook.

Deel 5 Donkere wolken trekken weg

Lees vandaag:

Dingen doen die ik leuk vind

We hebben een familieweekend. In het huis van mijn zus, vlakbij het strand. We gaan uitwaaien. Het is zomer maar de wind is echt koud. Maar het is echt altijd lekker aan zee! Zo anders dan het bos. Het bruist, het leeft.

Aan het eind van de maand ga ik facturen versturen. Daar ben ik snel mee klaar! De omzet is absoluut minimaal. En toch kan het me niet schelen. Stoer van mezelf.

Er zijn een paar dagen verstreken nadat ik de hoofdredacteur van Het Tijdschrift een mail heb gestuurd. Geen reactie. Ik besluit niet af te wachten maar laat een geweldige fototaart bezorgen met haar idool erop. Dat is de kracht van sociale media: zo kom je ergens achter. Ze twittert een foto van de taart direct nadat ze hem heeft ontvangen en ’s avonds krijg ik een mailtje met een strenge ondertoon waarin ze me weinig kans geeft. ‘Zelfs al is het goed. Want er schrijven alleen BN’ers voor Het Tijdschrift.’

Maar het is me wel gelukt om tussen die honderden aanvragen de aandacht te krijgen! Nu afwachten.

Mijn zoontje krijgt zijn laatste Rots en Water training. De laatste oefening mag ik bijwonen. Vol trots slaat hij (een best wel dikke!) plank met zijn blote vuistje doormidden. Concentratie, wil, doel en focus. Daar draaide zijn laatste training om. Ik ben heel erg trots omdat hij zijn buigzaamheid en weerbaarheid aan het terugvinden is.

Ik drink koffie met de trainer. We praten over mijn zoon. We praten over mijn voorstel. Het wordt meteen een leuk gesprek en hij staat open voor mijn aanbod. Ik heb veel ideeën en kennis die zij missen om hun website beter vindbaar en vooral duidelijker te maken. Hij ziet het niet als testen. Hij wil graag investeren! Ik heb een grote opdracht binnen met mijn nieuwe doelgroep.

Die middag dans ik.

De wandeling met Hilde staat in het teken van zelfcompassie. Nu zijn er veel momenten waarop ik mezelf bewust vriendelijk benader waar ik normaal kritisch zou zijn. Het is echt een verademing. Gewoon aardig zijn tegen jezelf!

Ik schrijf weer een column. Weer met veel plezier. En weer met veel leuke reacties. Glim, glim. Waardering van anderen is óók heel fijn en ongelooflijk motiverend en bevestigend.

Tijd voor de fotografie workshop. Een leuke dag. Leerzaam. Goed om er even uit te zijn. Ik heb er absoluut een nieuwe hobby bij die een mooie tegenhanger is van al het denkwerk met schrijven. Lekker klikken, mooie plaatjes maken.

De workshop levert wel genoeg stof om weer een lekkere column te schrijven. Als hij af is, voel ik dat hij niet super mega geweldig is. Mijn Lief bevestigt dit. Voor mij genoeg reden om hem niet te publiceren. Lief vindt dat onzin. Hij is misschien niet super mega geweldig. Maar wel goed genoeg. Kijk nou: hij ontpopt zich als de innerlijke vriend! Ik luister naar hem en krijg daardoor nieuwe inspiratie en verander iets aan de column waardoor die wél door mijn commissie van innerlijke critici wordt goedgekeurd.

Het bezoekersaantal gaat door het dak!

Het is leuk! Ik breng mildheid in praktijk en leer dat ik door minder kritisch te oordelen óók tot betere prestaties kan komen. Dit moet ik echt onthouden. Kost een stuk minder energie.

In deze periode doe ik de Talentenscan en de Drijfverentest en vraag een aantal mensen om de 360 graden scan in te vullen. Ik krijg er maar één terug. Slik. Nog maar een mailtje sturen dan.

Ik wandel voor de derde keer met Hilde. Ik struikel bijna over mijn woorden. Het voelt een beetje vreemd om de hele tijd over mezelf te praten. Maar daar is een coach dus voor. Uit de wirwar van verhalen, weet ze feilloos de rode draad te halen.

Bovenaan mijn lijstje staat ‘alleen werken’ en  ‘leuk werk doen’. En dan te bedenken dat ik jarenlang in de horeca heb gewerkt. Altijd omringd door veel mensen en veel lawaai. Dat kostte tonnen energie! Maar het klopt. Zelfs na een dag in mijn eentje werken, kan ik me verheugen op een avondje alleen thuis. Ik hoor de kluizenaarsalarmbellen al rinkelen!

Voor het eerst van mijn leven hoor ik dat ik een strategische denker ben. Ik stel me daar iemand bij voor die alles doordacht en listig aanpakt. Een manager. Een secreet. Iemand die alles doordacht doet. Hilde lacht. Zo kan je het ook zien. Maar zij bedoelt dat ik een denker ben die van tevoren alle gevolgen van een beslissing afweegt voordat ik een keuze maak. Een scenariodenker. Dat klopt!

De dagen daarna gooi ik het regelmatig met enige trots in een gesprek. ‘Dat komt omdat ik een strategische denker ben. Ik overzie alles…’ Niemand kijkt gek op.

Er breekt een tijd aan dat ik met heel erg veel plezier ga wandelen. Met de hond die geniet maar ook gesloopt is als we na twee uur lopen thuiskomen.

Mijn mindset is aan het veranderen. Mijn gedachten gaan steeds vaker richting het schrijven van columns en artikelen met een psychologische inhoud. Ik verwerp de gedachte niet langer maar realiseer me dat elke actie die ik op dit gebied neem, een reactie tot gevolg heeft (strategisch bedacht hè?!) en mijn kansen op leuk werk doen vergroot. Ik besluit nog voor de zomervakantie een e-bookje te maken. Iets leuks. Een vakantieboekje met columns die eerder zijn verschenen. Genoeg mensen die ze niet gelezen hebben!

Lotty

Lees Lotty’s vakantieboek ‘Het oog wil ook wat’! Kijk op www.lottyrothuizen.nl en download het gratis!

Lees volgende week hoe Lotty verder wandelt in haar zoektocht naar geluk in haar werk.

Je reactie op het blog van Lotty is welkom op ons weblog.

Hartelijke groet,
Hilde Backus
© Het Coach Bureau