Mijn favoriete boom

Las je het blog van vorige week? De Boom in! Daarin vertelde Norbert Kwint, onze sympathieke boswachter die Bomenles geeft in de Wandelcoach Opleiding, hoe veelzeggend bomen kunnen zijn in je wandelcoaching. En hoe je bomen betekenisvol maakt in je coaching. We voegden er wandelcoachoefeningen aan toe en vroegen naar je Favoriete boom. Vandaag vertel ik graag over mijn favoriete boom.

met boswachter Jeroen Glissenaar

Mijn boom, een ontdekking

Vlak voor de coronatijd verhuisde ik van Utrecht naar het rivierenland. Ik wandelde veel langs de Lek. Erg mooi. Het was ook heel populair tijdens corona. Het was er druk.
Het wandelcoachen in Amelisweerd kon gelukkig doorgaan maar de wandelcoachopleidingen niet meer. Ik miste steeds meer de oude lindes, eiken, beuken, de dikke kastanjes, de plataan van Amelisweerd.

Een buurvrouw zei: bomen zijn hier ook in de buurt, en ze legde me de weg uit. Ik vond het gebied niet, ik fietste steeds voor bij dat kleine bosje, maar er zat nog veel meer achter.
Het was een ontdekking. Toen ik het gevonden had wandelde ik er dagelijks. En die eerste lente in mijn nieuwe woonomgeving is een geliefde herinnering.

Het pad met populieren aan weerskanten ontvangt me met zacht of wild geruis. Populieren groeien snel en worden niet oud. Dat klonk me nooit aantrekkelijk, liever een eik of een beuk, een boom met geschiedenis. Maar nu ze me ruisend verwelkomen zijn ze mijn favoriet. Ze wervelen om me heen, omvatten me, ik adem royaal in en geef me over. Innerlijke ruis valt weg.

Ik slenter, kijk links, rechts, omhoog, omlaag. Reetjes, buizerds, kikkers, vogels in overvloed, pinkster- en boterbloemen. Wat een leven. Ik praat wat tegen een koe en verbaas me over haar aanhankelijkheid. Ze komt naar me toe, loopt hele einden met me mee. Met een stoet in haar kielzog.

Ik kreeg een verrekijker voor mijn verjaardag. Een hit. Ik zie de reetjes van dichtbij, leuk zeker. Maar ik ben alert op de vogels, omdat ik ze nu van dichtbij kan zien. Het gekwetter, gefluit en zingen trekken mijn aandacht. Ik zag het puttertje, dat was de eerste met de verrekijker. De vink hangt omlaag, de koolmees duikt, het roodborstje komt in de buurt maar blijft op gepaste afstand.

Op het grote pad wandelt af en toe iemand met hond. Op de drassige paden kom ik zelden iemand tegen. Ik ploeter en glibber door de modder en het zuigt mijn laarzen vast. Lekker. Er staat een bankje. Ik zit, tuur over de weides heen. De ruimte, de natuur, het leven daarin is een vorm van stilte die me over het geneuzel heen tilt en heldere besluiten doet nemen.

Dit stuk verscheen eerder in ‘Pelgrimeren in de Polder. Over mentale paden dicht bij huis’, van Wim Huijser. Uitgeverij Noordhoek 2021.

Wat is jouw favoriete boom?

En hoe raakt die boom je? Wat betekent de boom voor je? Verrijk elkaar en vertel je ervaring in het reactieveld hieronder. Welkom!

Hilde Backus

© Wandelcoach.nl | Het Coach Bureau