Praten over de dood en ons aller sterfelijkheid schuiven we het liefst ver vooruit. Begrijpelijk. Het is niet fijn om over de dood te praten want dat roept angst en veel vragen op.

We weten dat mensen om ons heen kunnen sterven maar we geloven nog altijd niet dat dit ook óns of, erger nog, onze eigen dierbaren zal overkomen. En toch is het zo.

Wat als later nu is…

… en de dood plotseling wél heel dichtbij komt? Dat je moeder, partner, een dierbare vriend, buurman of een lieve collega te horen heeft gekregen dat hij of zij ernstig ziek is of mogelijk zelfs binnen afzienbare tijd gaat overlijden.

Wat betekent dit dan allemaal voor mij? Wat moet ik doen en wat moet ik zeggen? Ik ben bang maar waarvoor? Hoe ziet een stervensproces eruit? Kan ik dit wel aan? En wat als het straks zover is, hoe moet ik dan verder?

Allemaal vragen die bij jou als mantelzorger of als ‘vriend van’ bij je opkomen en waar niet zomaar een antwoord op te vinden is want hoe weet je wat je te wachten staat en waar je exact bang voor bent.

Omdat dergelijke vragen in essentie zo raken aan wie jij ten diepste bent, kom je hier in je eentje, binnen, tussen vier muren vaak niet uit.

In het hier en nu in dat wat is

Als wandelcoach neem ik je mee naar buiten, de natuur in. Samen gaan we op zoek naar wat je angsten, je onmacht, je pijn en je verdriet jou zeggen.

De natuur heeft een helende werking op lichaam, geest en welbevinden. Zodra je buiten bent ga je als vanzelf vanuit je hoofd naar je gevoel. Ik begeleid jou in je proces van angst naar (meer) vertrouwen, op weg naar nieuwe inzichten, waardoor je uiteindelijk meer rust gaat ervaren in het hier en nu in dat wat is. Samen vertragen en verstillen we de tijd en loop ik naast je mee op jouw levenspad.

En de merel zingt

Ga je mee naar buiten? Luisteren naar de merel die zingt. Zoals jij naar de merel luistert, luister ik naar jou. Met liefde en compassie.

Daar waar jij die unieke jij bent

mooi met een eigen gezicht.

Daar waar jij ook eenzaam bent,

waar je angst en verlangen is:

word ik echt gezien?

Alleen dan als die pijn

ook wordt erkend,

kan ze verlicht worden.

M. van den Berg