Mijn 1e proefklant: tere gevoelens en de natuur

Veel wandelcoaches in spé vragen zich af: ‘hoe gaat dat nu met proefklanten in de Wandelcoachopleiding. Wat kan ik verwachten? Wat moet ik me er bij voorstellen?’

Elles (34, foto) volgt op dit moment de Wandelcoachopleiding. In het vinden van haar niche wordt steeds duidelijker dat ze kiest voor coachwandelingen met jongeren over rouw, verlies en de onzekerheden en vraagstukken die hier aan gerelateerd zijn.

Elles schetst een beeld van een coachwandeling met haar eerste proefklant die een dierbare is verloren. Lees haar ervaringen en voel je vrij te reageren onderaan het artikel.

Elles

Elles:

Proefklant Jessy is een 15 jarig meisje dat via-via bij me terecht is gekomen. Haar moeder mailde me of ik eens met haar wilde praten omdat ze soms nog veel verdriet heeft van de dood van haar opa, 8 jaar geleden. Ze is bang om nog meer mensen te verliezen.

Inmiddels hebben we een coachwandeling gemaakt waarin ze vertelde over haar grote problemen: dingen op school die niet zullen lukken en de moeizame relatie met haar vriendje die nooit aandacht voor haar heeft. Ik vraag door op al deze uitdagingen, de spannende tijden op school en de keren dat het vriendje haar positief verraste.

Wat in haar houding en antwoorden opvalt is dat ze zichzelf geen credits geeft en erg onzeker is. Dat klopt. Als ik haar vraag wat ze uit onze gesprekken wil halen dan is het: meer zelfvertrouwen.

Als ik haar ontmoet valt me op dat ze bleek is en ineengedoken loopt met haar blik op de grond. Terwijl we het bos inlopen begint ze te praten over haar vriendje en zijn problemen. Dit zijn behoorlijk forse problemen. Hij heeft psychische problemen en wil soms niet meer leven. Dit heeft uiteraard een enorme impact op haar.

Het vorige gesprek hebben we hier bij stilgestaan maar mede door een nieuwe opleidingsdag en inzichten tijdens de Mastermindmeeting*, wil ik proberen ons gesprek meer over haar te laten gaan. Om deze overgang iets gemakkelijker te laten verlopen vraag ik haar om even rustig te wandelen, te luisteren naar de geluiden om ons heen, te kijken waar ze vandaan komen en niet te praten.

We doen dit een minuut of 10 waarna ik haar vraag wat ze ziet. ‘Groen, het is echt felgroen! Dat zie ik normaal niet.’

We praten over de natuur en over hoe alles ‘goed’ is in de natuur. Ik vraag haar zich voor te stellen dat zij dit gevoel ook over zichzelf heeft. Ze kan er maar moeilijk aan. Ik geef haar dan het denkbeeldige ‘100% goed-diploma’. Ze vindt het vreselijk en kan (en wil) zich er niks bij voorstellen.

Ik besluit de toekomstoefening in te zetten en vraag haar zich voor te stellen dat ze wakker wordt en naast haar bed het diploma ziet liggen. ‘Oh ja, dat was ook zo, denk je, ik heb gisteren dat diploma gekregen’, zeg ik tegen haar. Heel langzaam begint ze het zich voor te stellen.

Ze voelt zich fijn en blij zelfs(!) als ze voor de spiegel staat. Aan haar uitstraling kunnen mensen zien dat ze het diploma heeft gekregen, want ze straalt. Ze wil vandaag leuke dingen doen met vriendinnen want op een fantasiedag hoef je natuurlijk niet naar school. Ze vindt zichzelf best leuk.

Dan pakt ze haar buik vast. Ze vindt het heel ongemakkelijk om zo over zichzelf te praten en keert na elke positieve opmerking meteen terug naar de realiteit. ‘Dit gaat echt over andere mensen hoor, zo ga ik echt niet over mezelf denken.’

Toch kan ze zich wel een beetje voorstellen dat het een heel fijn gevoel zal zijn en dat het iets is waar we voor zullen gaan de komende tijd.

Ze vindt de vijver, die een bocht maakt en waar de zon op glinstert, een mooie associatie.

We lopen de Paradijsweg in, zien het bordje en kijken elkaar aan. Ik zie een blos op haar wangen. Ze glimlacht. Breed.

Elles Messchaert

Elles volgt de huidige Wandelcoachopleiding. Zij coacht jongeren, wandelend in de natuur die met rouw en verlies en alle onzekerheden die het met zich meebrengt, te maken hebben.

*) De mastermindbijeenkomsten zijn onderdeel van de Wandelcoachopleiding. Deelnemers ontmoeten elkaar tussen de opleidingsdagen in kleine groepen, oefenen, sparren en steunen elkaar in het wandelcoachen en de bouw van onze Wandelcoachbedrijven.

Je reactie op het artikel stellen we zeer op prijs. Vertel het ons op het weblog.

Dank Elles voor je persoonlijke weergave van de coachwandeling!
Voor jou lezer, veel inspiratie, wandelplezier en hartelijke groet,

Hilde Backus
Wandelcoach/Psycholoog NIP

Wil je meer inspiratie over de Wandelcoachopleiding?

Lees de ervaring van:
Otto-Chris: Van Manager naar Wandelcoach. Hoe doe je dat?
Yvon: Toen nam ik het heft in eigen hand
Cynthia: Alles is er op gericht dat je na de opleiding aan de slag kunt
Arjanne: Dankzij de Wandelcoachopleiding combineer ik mijn liefde voor mens en natuur
Karin: Energiek en sterk van hobby naar werk
Anne-Marie: Het voelt als een keerpunt